Stichting Haella ondersteunt Relive Plastic

Ook stichting Haella ziet het nut in van het project en hebben besloten ons te ondersteunen. Zij zullen de kosten van het scheidings proces op zich nemen. Onder andere de waterbak en de nieuwe zeef vallen hieronder. We zouden eigenlijk eerst ook een bak maken om te scheiden met behulp van olie. Uiteindelijk, zoals eerder vermeld, hebben we dit idee omgegooid en gaan we een productencatalogus maken. We hebben foto's gemaakt van alle soorten procuten en daarbij zelf met water en olie bepaald van welk type plastic het product is gemaakt. We gaan deze catalogus printen en plastificeren. Vervolgens kan het scheiden beginnen.

We willen Stichting Haella bedanken voor de schenking!

Met de auto's naar een weeshuis

Het bezoeken van een weeshuis konden we ook niet laten voor we weer vertrekken naar Nederland. Met een koffertje vol spullen zijn we samen met Wilson op bezoek geweest bij een plaatselijk weeshuis. Ook Wilson was erg onder de indruk en heeft een aantal van zijn auto's cadeau gedaan. De kinderen waren er erg blij mee!

Houten model voor product Nederlandse markt

Het ontwerp voor het nieuwe product voor de Nederlandse markt is dan bijna af. We willen het nog even geheim houden, maar de ontknoping zal snel volgen. Voordat we de matrijzen laten maken hebben we eerst het model in hout laten maken. Het communiceren via tekeningen is hier vrij lastig, omdat 3D tekeningen of doorsnedes hier niet gebruikelijk zijn. We zijn daarom bijna dagelijks even bij de houtmaker langs geweest om te kijken of alles goed ging.Uiteindelijk is het houten model af en zijn we er tevreden mee. We zijn bij wat matrijzen makers langs geweest en alles lijkt op tijd af te komen, voor we vertrekken naar Nederland.

Nieuw ontwerp voor auto

We hebben het hele productieproces doorlopen en zijn bezig met het ontwerp van een nieuwe auto. Op dit moment zijn de matrijzen vrij ingewikkeld in elkaar gezet, met vele scharnieren en pinnen om gaten in de auto te krijgen. De vele scharnieren zorgen voor veel overflow en de pinnen zorgen voor een langere productietijd. Wij willen de matrijzen simpeler en makkelijker lossend maken.

Daarnaast worden voor de assen op dit moment oude fietsspaken gebruikt. Deze worden vervolgens met een hamertje in de wieltjes geslagen. Ook dit kost tijd en kan makkelijker.

Tijdens ons bezoek in Gent hebben we het volgende autootje gezien.

Te zien is dat de assen van plastic zijn gemaakt, wat wij ook willen gaan proberen. Het probleem hierbij is dat de matrijs uit vier delen moet bestaan, 2 voor de as die naar boven en beneden worden getrokken en 2 voor de wielen die naar de zijkant worden getrokken. Anders kunnen wij het onderdeel niet lossend zien, of zijn er andere mogelijkheden?

Ook het kliksysteem lijkt ons een goede oplossing om de productietijd per auto te verlagen. We vragen ons alleen af of de openingen, waarin de assen worden geklikt, vanaf onder lossend zijn. Dus of de matrijs voor het frame van de auto uit twee delen kan bestaan, een onder- en bovenkant. Of is het nodig voor deze openingen om een matrijsdeel vanaf de zijkant te maken? Weet iemand hier een antwoord op? Anders zullen we het maar gewoon gaan uitproberen.

Muima toy industries moet verhuizen.

Wilson huurt op dit moment een deel van een pand. De zoon van de eigenaar is klaar met studeren, waardoor de eigenaar geld over houdt om het pand verder uit te breiden. Hij wil er woningen van maken, waardoor Wilson genoodzaakt is om een andere locatie te zoeken. Het is bijna niet mogelijk om een leeg pand te vinden, en dus moet Wilson nu een lege plaats gaan huren. Met golfplaten zal de fabriek omringd worden. Op dit moment slapen er ook drie werknemers in het fabriekje, zodat er niets gestolen wordt. De werknemers zullen dadelijk onder een paar golfplaten moeten slapen.

Het liefst zou Wilson een pand willen kopen, maar een lening kan hij niet krijgen, omdat hij met niets garant kan staan. We hopen nog ergens een lening voor hem te kunnen krijgen en anders maar hopen dat na afloop van ons project het bedrijf beter zal lopen en genoeg geld oplevert zodat de koop van een pand misschien in de toekomst kan plaats vinden.

StuD Fonds

Vanuit de TU Delft hebben we een toezegging gekregen van het StuD fonds die we hadden aangevraagd. Zo kunnen we gelukkig ook nog een deel van onze verblijfs en reiskosten hier dekken. We hebben onze steun te danken aan StuD, het studentenuitzendbureau van Delft. Hartelijk bedankt!

Business model, scheidingsproces en nieuwe zeef

Business model
Nu het productieproces is uitgepluist, de verbeteringen toegepast of in volle gang zijn en het ontwerpen zijn vormen begint aan te nemen leek het ons tijd de business in zijn geheel eens goed onder de loep te nemen. Door een business model op te stellen waarin alle partners, waarden, segmenten, (geld)stromen, contactvormen en benodigdheden in staan weergegeven, hopen we een duidelijk beeld te scheppen over Muima Toy Industries zoals het nu loopt.


Zodoende kregen we inzicht in de geldstroom binnen de business en bekende Wilson ietwat schuldbewust dat hij niet erg goed is met geld. Zijn vrouw Jedidah is de boekhoudster van de zaak en schrijft zo goed mogelijk op waar het geld iedere dag aan wordt uitgegeven. Maar echt een waterdicht systeem is het (nog) niet.
Het aanbod om Jedidah de basisvaardigheden van Excell bij te brengen werd dan ook met beide handen aangegrepen. Eerst zullen we een basissheet opstellen waarin ze voor iedere maand van het afgelopen jaar in kan vullen hoeveel geld er binnen is gekomen en waaraan dat weer is uitgegeven.
Zo hopen wij te kunnen zien waar de grootste kostenpost zit, en wie weet kunnen we hier en daar nog wat verbeteringen aanbrengen.

Scheidingsproces
Daarnaast hebben we het scheiden van de plastics nog niet uit ons hoofd gezet! Na te hebben bewezen dat het gebruik van alleen PP of PE daadwerkelijk leidt tot een product van betere kwaliteit, zullen we een waslijst aan producten fotograferen en met het materiaal waaruit het bestaat ernaast weergegeven. Door dit in het groot uit te printen, te plastificeren en op te hangen kunnen de werknemers gemakkelijk op soort gaan scheiden. Hopelijk zullen ze het scheiden goed oppakken, Wilson zegt er in ieder geval graag mee aan de slag te willen gaan.

Nieuw zeef
En ook de nieuwe verfijnde zeef met gaten van 6 mm is dan eindelijk klaar en gebogen. Morgen zullen de laatste aanpassingen gedaan worden en hopen we hem eind deze week in gebruik te nemen. De reden van een zeef met gaten van geen 18 mm (huidige situatie) maar 6 mm, is dat de schroef van de extruder uit Belgie alleen kleine stukken plastic meeneemt en verwerkt. Als dan ook het systeem dat druk op bouwt aan de machine wordt toegevoegd kunnen we hem eindelijk gaan gebruiken! Want als we Wilson mogen geloven is dat waar hij iedere nacht van droomt.

Nieuwe waterbak in gebruik

Tot vandaag werd al het plastic vermalen waarna de kleine stukjes in een zwarte plastic ton werden gewassen. Deze ton was vrij laag, waardoor de werknemers moesten bukken. Daarnaast was het bovenoppervlakte ook erg klein en kon er niet veel tegelijkertijd gewassen worden. Een ander nadeel van dit kleine oppervlak was dat de stukjes die niet op water drijven, en dus voor ons nu nog onbruikbare soort plastic, aan andere stukjes plastic bleven kleven die wel blijven drijven. Dit probleem is nu verholpen doordat het plastic meer ruimte heeft en dus de stukjes die moeten zinken zinken. Hierdoor zal de kwaliteit van het product contstater en beter worden.

Oude situatie:

Nieuwe situatie:

Onder in de bak hebben we een gat gemaakt waar we een kraan aan hebben gekoppeld. Nu hoeven de werknemers alleen de kraan open te draaien waarna het water via een slang naast de fabriek wordt geloosd, hier is een soort plaatselijke stort waar af en toe wat afval wordt aangestoken). Voorheen moesten ze heel de bak water optillen en omgooien.

De slang voor de waterbak hebben we bij een leuk winkeltje in town gekocht.

Product Roetz en nieuwe auto

Nieuw product Keniaanse markt
Naast onze bezigheden rondom het verbeteren van het huidige productieproces willen we Muima Toy Industries ook helpen groeien. Zo zijn we samen met Wilson aan het werk, om een nieuwe toy car te ontwikkelen. Dit nieuwe product hopen we uit een eenvoudigere mal te kunnen produceren, zodat het product gemakkelijk uit de matrijs te verwijderen is en de productietijd zal afnemen. Ook zullen we het product zo ontwerpen, dat de vorm afwijkt van de huidige producten, maar het wel blijft passen bij de productielijn van de auto's en dus herkenbaar blijft als een echte Muima Toy productie.

Zoals in een bericht hieronder al te lezen is, zijn we ook opzoek naar een alternatief materiaal voor de mal, die op dit moment van aluminium (dus relatief snel slijtend) wordt gemaakt. Om het product uit de huidige mallen te krijgen gebruiken de werknemers schroevendraaiers waarmee ze het plastic uit hun vorm wrikken. Op deze punten beschadige het product al, voor het bij de consument beland. De ene werknemer is hier wat handiger in dan andere waardoor de kwaliteit van de producten onderling verschillen.

We zijn dus druk aan het tekenen, uitzoeken, puzzelen, rondrijden in de volle matatu's om zo de range aan opties zo divers en groot mogelijk te houden.

Nieuw product Nederlandse markt
Naast een nieuw product voor Wilson zijn auto productie, zijn we ook bezig met het ontwerpen van een product voor het Nederlandse bedrijf Roetz. Dit (nog) kleine bedrijf maakt van oude, afgedankte fietsen weer gloednieuwe exemplaren! Deze redelijk recent opgezette business heeft voor zijn inovatieve en duurzame karakter al meerdere nominaties, prijzen en aanmoedigingen mogen ontvangen. Het opnemen van een duurzaam, van plastic gerecycled, Keniaans product past helemaal binnen hun visie en imago en daar profiteren, als alles doorgaat, Wilson en zijn medewerkers ook (graag!) van mee.

Wat dit product gaat worden, waar het voor zal dienen en welke vormen het aan gaat nemen, daarover laten we jullie op verzoek van Roetz nog even in spanning. Maar blijf vooral ons blog volgen en wie weet dat er binnenkort een glimp van dit prachtig duurzaam exemplaar op deze site zal verschijnen.

Materialen voor nieuwe matrijzen

Op woensdag zijn we met Wilson op pad gegaan om de mogelijkheden voor materialen voor de matrijzen uit te zoeken. We zijn begonnen bij een groot aziatisch bedrijf, waar groot metaalwerk wordt vericht. We hebben hier even gezeten en voorgelegd dat we de matrijzen eventueelvan gehard staal wilde maken. We werder door de baas doorverwezen naar een ander bedrijf waar ze gespecialiseerd zijn in het maken van matrijzen voor plastic producten. We hebben weer de matatu genomen en zijn ook hier voor advies langs geweest. De pijzen, ten opwichte van Nederland, zijn wel lager. Maar een matrijs zou nog steeds rond de 5000 euro liggen, en dus veel te hoog.

Naast gehard staal wilde we ook mogelijkheden met hard hout uitzoeken. We kwamen ergens in het centrum een man tegen dat uit hout gesneden kunstwerken verkocht. We vroegen hem of hij ook aan grote blokken hout kon komen en voor ons een eigen ontworpen kunstwerk kon maken. Hij wilde graag onze tekeningen zien, maar Wilson wilde dit niet graag. Je hebt hier namelijk een grote kans dat andere mensen er met jouw idee vandoor gaan. Daarom laten we de tekeningen alleen zien als we het ook daadwerkelijk door hem laten maken. Eerst moeten we nog even uitzoeken of het hout wel tegen de grote hitte van het plastic kan. Het is in ieder geval wel sterk genoeg, want nadat de man een stuk hout voor ons op de grond gooide was er niets afgebroken.

Het laatste wat we nog wilde uitzoeken was het maken van matrijzen uit steen. Ook hiervoor zijn we bij een marktkraampje geweest bij een man die kunstwerken uit hard steen maakte. Ook hiervan moeten we een proefstuk testen. Uiteindelijk zijn we een hele dag bezig geweest, veel in de matatu gezeten en weer naar huis gegaan.

Druk opbouwen

De machine is in werking maar helaas kunnen we hem nog niet gebruiken. Het toerntal is twee keer zo laag als het toerental van de machines die Wilson op dit moment gebruikt. Door het hogere toerental komt het plastic er onder een hogere druk uit, waardoor de matrijzen vol lopen. Een elektricien is op dit moment al druk bezig met het verhogen van de toerental. Morgenvroeg horen we of het gelukt is.

Bij spuitgietmachines wordt er extra druk aan het plastic meegegeven doordat via een hydraulisch systeem de schroef in zijn geheel naar voren wordt gedrukt. Dit systeem is voor ons te duur en technisch te moeilijk te onderhouden. Daarom hebben we nagedacht over een systeem wat op spierkracht werkt. Het systeem ziet er als volgt uit:

De uitgang van de extruder wordt verbonden met een cylindervormige opvangbak waar het plastic zich in verzameld. Deze bak heeft aan de onderkant een trechtervorm waardoor het plastic na druktoevoeging in de matrijs zal lopen. Via een cylinder van bovenaf wordt het plastic in de matrijs gedrukt. Dit gaat als volgt in zijn werking:

Doordat de zuigercylinder naar beneden gaat wordt het aanspuitgat vanuit de extruder afgesloten, zodat er geen plastic terug de extruder in zal lopen.De zuiger werkt net zoals in een automoter. Op een plek uit het midden van een groot wiel wordt de zuiger via een stang vastgemaakt. Door het wiel te draaien beweegt de cylinder naar boven en beneden. Door het handvat van het wiel nog verder naar buiten te plaatsen dan de zuiger wordt gebruik gemaakt van een hefboomeffect.

We willen dit systeem gaan maken, maar weten niet zeker of het gaat werken zoals wij willen. We moeten er rekening mee houden dat er lucht aan wordt gezogen via de matrijsuitgang als de zuiger weer omhoog gaat. Daarnaast moeten we eventueel de opvangbak verwarmen als het plastic zou gaan stollen. Om dit zo veel mogelijk te voorkomen willen we kiezen voor een zo groot mogelijke diameter cylinder, zodat het buitenoppervlakte, en dus warmteverlies, zo klein mogelijk blijft.

Een ander probleem bij dit ontwerp van het systeem is dat de extruder uitgang wordt geblokeerd. Wat gebeurt er dan met de schroef, als deze zijn plastic niet kwijt kan? Hoe werkt dit bij spuitgietmachines?
oplossing:
De uitgang van de extruder moet niet afgesloten worden. Het plastic dat in het opvangvat terecht komt moet de plunjer, zie onderstaande tekening van Marcel, omhoog duwen, zodat opnieuw geinjecteerd kan worden.

Dit alles gaat wel wat geld kosten en zou erg zonde zijn als het niet zou werken. Dus als jullie tips; op- of aanmerkingen hebben dan horen wij deze graag. Reageren kan op deze blog of u kunt ons mailen op: reliveplastic@gmail.com


Reacties:

Marcel Moerman, diegene die ons heeft geholpen met de teststukken aan de HoGent heeft ons verder geholpen met het ontwerp en alles in de computer getekend. Heel erg bedankt voor het meedenken! De volgende tekening heeft hij onder andere voor ons gemaakt: